معرفی، اهداف و وظایف مرکز رشد
دانشگاه فنی و حرفه ای استان کرمانشاه
معرفی مرکز رشد
سالها تولید محصولات صنعتی و مصرفی در صنایع مختلف، عامل اصلی ایجاد ثروت و توسعه در جوامع بشری بوده و پایههای اقتصادی را شکل میداده است. با گذشت زمان و توسعه ابزارهای تولید و اهمیت یافتن آنها در این فرایند، عامل اصلی ایجاد ثروت از محصولات مصرفی به ابزارها و روش های تولید تغییر کرد و در نتیجه به تدریج کارخانجات تولید کنندهی کالاهای مصرفی و صنعتی به کشورهای در حال توسعه منتقل و کشورهای پیشرفته، ساخت ابزارهای تولید و فروش یا اجاره آن را به عنوان روش ایجاد ثروت برگزیدند.
این تحولات در چارچوب اقتصادی صورت گرفت که دراصطلاح اقتصاد فیزیکی نامیده میشود و در این اقتصاد نیروی کار و سرمایه عوامل تولید شمرده میشوند. در دو دههی گذشته، نو آوری و دانایی به محور توسعه اقتصادی کشورهای توسعه یافته تبدیل و موجب رشد اقتصادی این کشورها شده است. در این فضا نه تنها ارزش افزوده صرفا ناشی از تولید کالاهای مصرفی نیست، بلکه ابزارهای تولید نیز اهمیت خود را از دست داده و ارزش ثانویه پیدا کرده است. به عبارت دیگر اقتصاد فیزیکی بطور اساسی جای خود را به اقتصاد دانشبنیان داده که در آن مهمترین عامل تولید، نه نیروی کار و سرمایه ، بلکه "دانایی" و "فناوری" است.
به منظور کمک به ایجاد مشاغل فناور و متکی بر ایدههای نو، مراکز رشد واحدهای فناور محیطی مناسب را در اختیار آنها قرار میدهند. در این محیط با بهره برداری مشترک از منابع و کاهش هزینهها و ارائه مشاورههای لازم احتمال موفقیت موسسات نوپا افزایش مییابد. امروزه این مراکز در بسیاری از کشورهای جهان عامل موثری در ایجاد اشتغال و تجاری سازی نتایج تحقیقات میباشند. مراکز رشد در طی سالهای 1960 تا 1970 میلادی به صورت رسمی پدیدار شدند ولی فعالیت عمده مراکز رشد امروزی از اوائل دهه 1990 آغاز گردید. نسل اول این مراکز در دهه 1980 عموما فضا و تجهیزات مشترک را در اختیار شرکتهای پذیرش شده قرار میدادند. بطوری که در دهه 1990 سرویسهای آموزشی، مشاورهای، تجهیزات تخصصی و سرمایه اولیه نیز به خدمات قبلی آنها اضافه گردید. امروزه با توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، مراکز رشد بیشتر حول این محور متمرکز میباشند. از نظر سرمایهگذاری مراکز رشد را میتوان به دو دسته دولتی و خصوصی تقسیم بندی نمود. معمولاً مراکز رشدی که معمولاً با سرمایهگذاری بخش خصوصی فعال میگردند، به دلیل انتقال بیشتر شکستهای اقتصادی یا نوسانات بازار به درون مرکز رشد نا موفقترند.
مراکز رشد در توسعه اقتصادی و علمی کشورهای جهان نقش بسزایی داشتهاند. این مراکز با ایجاد اشتغال پایدار و درآمد بیشتر منجر به توسعه اقتصادی کشورها میشوند. در ایران با توجه به افزایش جمعیت فارغ التحصیلان بیکار، اشتغال زایی و کاهش میزان بیکاری در جامعه بزرگترین دغدغه مدیران ارشد محسوب میشود و بطور مکرر در برنامههای بلند مدت و کوتاه مدت به این امر توجه ویژهای شده است. از آنجایی که اقتصاد ایران، اقتصادی متکی بر نفت است، با سیاستهای بینالملی دچار نوسانات شدید میشود، لذا یکی از راههایی که منجر به پایداری اقتصادی کشور میشود توسعه اقتصادی مبتنی بر دانش یا به عبارتی اقتصاد دانشبنیان است، که به این امر در برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران بسیار تاکید شده است.
بنابراین یکی از راههای دسترسی به اقتصاد دانشبنیان، ایجاد شهرکهای علمی وتحقیقاتی، پارکهای علم و فناوری و مراکز رشد واحدهای فناور میباشند. در این میان مراکز رشد با پرورش و رشد شرکتهای کوچک و متوسط، گام بزرگی در ایجاد اقتصاد پایدار بر پایه دانش و دانایی برمیدارند.
جهت تسریع در انجام این موضوع، مراکز رشد نقش بسزائی دارند. بطوری که شرکتها و واحدهای فناور فعال در زمینه امور مدیریتی و اقتصادی در مراکز رشد به دلیل برخورداری از دانش روز دنیا به راحتی میتوانند به پیاده سازی سیستمهای نوین اقتصادی و مدیریتی بپردازند. به همین منظور مراکز رشد محیط مناسبی جهت شکلگیری واحدهای فناوری است که میتوانند اقتصاد دانشبنیان را توسعه بخشند، بدون شک فعالیت میان رشتهای و حمایت از ایدههای نو با دیدگاه اقتصادی صحیح، به سرعت باعث ایجاد تحولات در استانها میگردد، اصولاً یکی از بزرگترین سرمایههای هر منطقه، افراد متخصص و با تجربهای هستند که با شرایط آن منطقه آشنایی و توانایی به کار گیری فناوری روز را درآنجا داشته باشند. راه منطقی آن است که مدیران ارشد استانها سیاستهایشان را بر اشتغال‌زایی متمرکز کنند که در حال حاضر یکی از راههای کم هزینه، ایجاد مرکز رشد، متناسب با شرایط استان میباشد. لازم به ذکر است، هم اکنون اغلب پروژههای استانی توسط شرکتهای غیر بومی به انجام میرسد لذا در این شرایط نیروی متخصص بومی منطقه بدلیل عدم استفاده در تخصص یا مجبور به مهاجرت از آن منطقه میگردد یا به مشاغل کاذب (واسطهگری) روی میآورد. بنابراین مرکز رشد با پرورش ایدههای خلاق، کاهش ریسک فعالیت اقتصادی و کمک به ایجاد مشاغل دانشبنیان کوچک و متوسط عامل موثری در توسعه اقتصادی و به کار گیری فناوری نوین میباشد.
هدف اصلی از ایجاد مراکز رشد، کاهش موانع و عوامل بازدارنده فعالیت های آغازین مؤسسات فناور نوپا میباشد. این مراکز با پشتیبانی های لازم و ارائه خدمات اولیه، نقش مؤثری در پا گرفتن و بالندگی و بالاخره افزایش ضریب موفقیت این واحدها خواهند داشت. مرکز رشد دانشگاه فنی و حرفه ای استان کرمانشاه برای ایفای چنین نقشی در سال ۱۴۰۰، فعالیت خود را رسماً آغاز نمود، پشتیبانی از واحدهای فناور را با ارائه خدمات عمومی، مشاوره ای، علمی و فنی را در دستور کار خود قرار داده است. این مرکز محلی است برای تثبیت، تقویت و اجرائی شدن ایده های محوری واحدهای فناور خصوصی در جهت رفع نیازهای تولیدی و خدماتی.
اهداف مرکز
- بسترسازی جهت پیاده سازی و تجاری کردن ایدههای نو مبتنی بر دانش توسط صاحبان ایده
- ایجاد زمینه کارآفرینی و حمایت از نوآوری و خلاقیت نیروهای محقق جوان
- کمک به رونق اقتصاد محلی و ملی مبتنی بر دانش و فناوریهای پیشرفته.
- ایجاد فضای لازم جهت گسترش و رشد واحدهای کوچک و متوسط دانش بنیان و فناور فعال
- بستر سازی در راستای ایجاد فرصت های شغلی بهمنظور جذب کارآفرینان و دانش آموختگان دانشگاهی جهت توسعه فناوریهای پیشرفته
- تولیدوتوسعهمحصولاتوفرآیندهایفناوری قابل عرضه به بازار
- ایجاد ارتباط بین ایده پردازان و سرمایه گذاران.
- کمک به رشد و توسعه ملی و منطقهای
- ایجاد فضای مناسب جهت تجاری کردن دستاوردهای تحقیقاتی فنآورانه
- ایجاد شرکتهای دانش بنیان کوچک و تخصصی با امکان رقابت در بازارهای داخلی و جهانی.
وظایف مرکز رشد
- پذیرش ایدههای نوآورانه.
- کمک به ایجاد، پرورش و بقاء فعالیتهای نوآورانه.
- هدایت صاحبان ایده بهسوی پیاده سازی ایده از طریق ارائه خدمات و مشاورههای مورد نیاز.
- تشویق و ترغیب نوآوران به راه اندازی کسب و کارهای دانش بنیان.
- تلاش برای فراهم آوردن حمایتهای قانونی جهت حفظ حقوق مالکیت معنوی.
- حمایتازصاحبانایده در راستای کاربردی نمودن ایدههای عملی.
- حمایت از بومی سازی و ساخت تجهیزات آزمایشگاهی مورد نیاز دانشگاهها و صنعت